Nire bolatxoa ENEKO

Nire bolatxoa


Txikia nintzela, gurasoek lagundu zidaten etxetxo hau egiten. Orain berrogeita hamar urte ditut eta, noski, oso gutxitan erabiltzen dut, baina gaur, bai, gaur erabili behar izan dut. Gaur bolatxo zoragarri eta lagungarri honetan ezkutatu egin naiz.
Ni Patxi deitzen naiz. Ni biloba asko daukat eta oso astunak dira, horregatik nire zuhaitzeko etxean ezkutatzen naiz bakea aurkitzeko. Hor ordu pare bat gelditzen naiz, etxera itzultzen naiz, denok jaten dugu, siesta bat hartzen dut, bilobak eskolatik etortzen dira, merienda jaten dute, parkera joaten dira eta gero etxera itzultzen dira, etxeko lanak egiteko. Gero gaua etortzen da eta denok afaltzen dugu. Eta horrela hurrengo eguna arte.

El viejo lápiz

En el estuche se encontraba una multitud de rotuladores, bolígrafos, gomas y otros objetos diversos. Perdido entre todos ellos se hallaba un viejo, pequeño y gastado lápiz.
El lápiz queria ver a sus amigas las pinturas, pero no las encontraba por ninguna parte. De repente oyó una vocecilla que decia:''¡Estoy aqui!'' El lápiz enseguida reconoció la voz, era su amiga la pintura roja y la empezó a llamar. Entonces sintió un fuerte golpe y cuando miró estaba encima de una mesa. ¡Qué sorpresa! A su lado estaba su amiga la pintura roja. Los dos se pusieron muy contentos! Porfin habian salido de aquel estuche y encima iban a pintar un dibujo.

ALFOMBRAREN AZPIAN Eneko

Bi aste igaro eta gero, berriro gertatu zen alfombra mugitzen zela.

Gizonak ez zekien zer zegoen, beldurra zuen.

Bat-batean gizonak aulki bat hartu zuen eta alfombrari kolpeak ematen ari zizkion.

Bizilagunek zoratua zegoela esaten zioten, eta poliziei deitu zioten.

Poliziak heldu zirenan, gizonaren etxean sartu zuten eta ez zuen zer ikusi.

Poliziak joan zirenean alfumbra mugitzen ari zen eta gizona garrazika hasi zen.

Poliziak berriro etxean sartu ziren, alfombra altxatu zuten, zer aurkitu zuten?

Baloi bat